Najpospolitsza z brzóz występujących w Polsce. Drzewo o malowniczej koronie, stożkowatej, kopulastej lub nieregularnie jajowatej, luźno ugałęzionej. Pokrój lekko „płaczący” za sprawą delikatnych, cienkich, zwisających gałązek. Rośnie szybko, dorasta do 20-25 m wys. i 7-9 m szer. Kora na młodych pędach ciemna, później biała i gładka, łuszcząca się okrężnie, na starych drzewach mocno spękana.Liście wcześnie rozwijają się na wiosnę, jesienią przebarwiają się na żółto. Drzewo typowe dla terenów jałowych, suchych i piaszczystych, ale dobrze rośnie w każdych warunkach. Potrzebuje dużo światła. Bardzo dobrze znosi zanieczyszczenie powietrza. Gatunek lasotwórczy. Drewno wykorzystywane gospodarczo.  Źle znosi przesadzanie, przenosić można tylko młode drzewa lub starsze z bryłą korzeniową i w pojemnikach. Stosowana do rekultywacji terenów przemysłowych, ale także w założeniach krajobrazowych i miejskich, w parkach i ogrodach.

Kształt korony jajowaty, nieregularny
Średnia wysokość 20-25 mcm
Nasłonecznienie słoneczne
Grunt przeciętny
Strefa mrozoodporności 2
Zalety ciekawy pokrój, ozdobna kora
Wykorzystanie parki, kompozycje naturalistyczne, rekultywacja terenów zdegradowanych
?